Ακάμας

Ακάμας

Ο μυθολογικός ήρωας Ακάμας, γιος του Θησέα, ήρθε στην περιοχή μετά τον Τρωϊκό πόλεμο κι απ’ αυτόν πήρε την ονομασία της η χερσόνησος αυτή, μια από τις ελάχιστες άγριες περιοχές του νησιού και παράδεισος για τους λάτρεις της φύσης. Η χερσόνησος του Ακάμα είναι μια μοναδική περιοχή, τόσο από πλευράς γεωλογίας και φυσιογραφίας όσο και από πλευράς χλωρίδας και πανίδας.

Όλοι σχεδόν οι γεωλογικοί σχηματισμοί της Κύπρου παρουσιάζονται εδώ, κοιλάδες, σπηλιές, νησάκια ή φαράγγια όπως εκείνο του Άβακα, συνθέτοντας έτσι ένα πραγματικό μωσαϊκό. Για το λόγο αυτό η χερσόνησος του Ακάμα διαθέτει μια μοναδική ποικιλία βιοτόπων και οικοσυστημάτων.

Στη χερσόνησο του Ακάμα συναντώνται συνολικά περίπου 530 είδη ιθαγενών φυτών. Από αυτά 35 είναι ενδημικά, από ένα σύνολο 142 περίπου ενδημικών ειδών, υποειδών και ποικιλιών που συναντώνται σε όλη την Κύπρου. Μερικά από τα φυτά αυτά είναι ενδημικά της περιοχής αποκλειστικά και μόνο. Τα είδη Alyssum akamasicum και Centaurea akamatis πήραν το όνομά τους από την ίδια την περιοχή, ενώ είδη όπως το Centaurea veneris, το Tulipa cypria, το Gladiolus triphyllus και πολλά άλλα συναντώνται αποκλειστικά ή κυρίως στην περιοχή του Ακάμα.

Από πλευράς πανίδας η ενδημική πεταλούδα Glaucopsyche paphos αποτελεί ίσως το σύμβολο της περιοχής. Στις απρόσιτες σπηλιές της χερσονήσου η μεσογειακή φώκια Monachus monachus αναπαραγόταν μέχρι πρόσφατα με επιτυχία, ενώ στις απόμερες αμμώδεις ακτές, κυρίως στην περιοχή της Λάρας, οι θαλάσσιες χελώνες Caretta caretta και Chelonia mydas εξακολουθούν να αναπαράγονται σε μεγάλο αριθμό.

Η περιοχή ήταν από τ΄ αγαπημένα μέρη της θεάς Αφροδίτης. Σύμφωνα με το μύθο, αφού κολύμπησε στα κρυστάλλινα νερά της παραλίας, η θεά ανέβηκε στο λόφο και λούστηκε σε μια σπηλιά, μέσα στην οποία σχηματίζεται μια λιμνούλα από τα νερά μιας ορεινής πηγής που στάζουν μέσα, ενώ από πάνω απλώνονται τα πυκνά κλαδιά μιας συκιάς. Αυτός ο χώρος ονομάζεται Λουτρά της Αφροδίτης. Εδώ ήταν που ο Άδωνης, ενώ κυνηγούσε στο δάσος του Ακάμα, είδε τη θεά και την ερωτεύτηκε. Ο Ιταλός ποιητής Αριόστο έγραψε ποίημα για την περιοχή και την Πηγή του Έρωτα, τη Φοντάνα Αμορόζα.

O μύθος της Αφροδίτης και του Άδωνη συνέχισε να ζει και τον Μεσαίωνα, έχοντας μετατραπεί σε ερωτική ιστορία ανάμεσα στον μυθικό βυζαντινό ήρωα Διγενή Ακρίτα και τη βασίλισσα της Κύπρου, γνωστή ως Ρήγαινα. Τα ερείπια ενός παλιού μοναστηριού σ’ ένα ξέφωτο στο κέντρο του Ακάμα με μια θεόρατη βαλανιδιά και μια πηγή είναι γνωστά ως Πύργος της Ρήγαινας και σχετίζονται μ΄αυτή την ερωτική ιστορία.

Γνωρίστε την περιοχή, περπατώντας ένα από τα μονοπάτια της φύσης, που διαπερνούν τη χερσόνησο και φέρουν τα ονόματα της Αφροδίτης και του Άδωνη, που σας παρέχουν την ευκαιρία να δείτε μοναδικά τοπία και γενικά να θαυμάσετε τη φύση από κοντά. Το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4, διασχίζοντας το νησί περνά μέσα από την περιοχή. Σταματήστε για ξεκούραση στον σκιερό εκδρομικό χώρο Σμιγιές, όπου έσμιγαν οι εραστές Διγενής και Ρήγαινα. Η περιοχή προσφέρεται και για ποδηλασία, λόγω των πολλών δασικών δρόμων.

Πηγή

Πέτρα του Ρωμιού

Πέτρα του Ρωμιού

Ένα από τα πιο τουριστικά αξιοθέατα της Κύπρου είναι η Πέτρα του Ρωμιού, ένας μεγάλος βράχος μέσα στη θάλασσα που συνδέεται με μύθους, θρύλους και παραδόσεις. Βρίσκεται στη νότια ακτή της Κύπρου στην Επαρχία της Πάφου στα σύνορα με την Επαρχία Λεμεσου. Ο μύθος της άφιξης της Αφροδίτης στη Κύπρο, πάνω στα κύματα αναφέρεται από τον Όμηρο στο έπος της Ιλιάδας. Σύμφωνα με τον Όμηρο ο άνεμος Ζέφυρος οδήγησε τη θεά στις ακτές της Κύπρου, και ο λαός μας λόγω της μεγαλοπρέπειας και και ομορφιάς του βράχου ταύτισε τη τοποθεσία του με την άφιξη της Αφροδίτης στη Κύπρο. Βέβαια η ονομασία Πέτρα του Ρωμιού δηλαδή του Έλληνα, συνδέεται με το θρύλο του Διγενή Ακρίτα . Σύμφωνα με τη παράδοση τη τεραστία αυτή πέτρα την έριξε ο Διγενής από τα βουνά εναντίον των Σαρακηνών που ρήμαζαν το νησι και τους βούλιαξε αρκετά πλοία και απομακρύνθηκα από τις ακτές της Κύπρου. Ο επισκέπτης που θα μεταβεί στη Πέτρα του Ρωμιού εχει άνετη πρόσβαση και μπορεί να κολυμπήσει στα πεντακάθαρα νερά και αν είναι τυχερός μπορεί να δει και να φωτογραφήσει τη θεά αφού συχνά επισκέπτεται το χώρο. Επίσης στο λόφο απέναντι, στη κορυφή του λειτουργεί καφεστιατόριο με εξαιρετική θέα προς τα κάτω, ιδανικό για φωτογραφίες. 

Πηγή

O ειδυλλιακός Πωμός

Ψαράς στο λιμανάκι του Πωμού

Σε μια από τις πιο γραφικές διαδρομές στη Κύπρο, στον παραλιακό δρόμο Πόλης – Ξερού, πάνω στο χάδι των κυμάτων είναι κτισμένη η μικρή κοινότητα του Πωμού. Το χωριό, που ανήκει στη γεωγραφική περιφέρεια της Τηλλυρίας, απέχει 20χμ από την Πόλη Χρυσοχούς, μεταξύ των χωριών Νέα Δήμματα και Παχύαμμου, ενώ στα νοτιοανατολικά των ορίων του υψώνεται ο Λωρόβουνος, που το ύψος του φθάνει τα 670 μέτρα.

Σύμφωνα με μεσαιωνικούς χάρτες το χωριό υπήρχε με την ίδια ονομασία από τον Μεσαίωνα. Πιστεύεται ότι η ονομασία του χωριού έχει την ρίζα της από τη λέξη βωμός και πιθανολογείτε ότι κατά την αρχαιότητα να υπήρχε στην περιοχή φημισμένος ναός, ίσως της Αφροδίτης.

Στη περιοχή του χωριού υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που ανήκουν στην Προϊστορική περίοδο. Μια θεωρία υποστηρίζει ότι στην περιοχή υπήρχε η αρχαία πόλη Καλλίνουσα, αν και δεν υπάρχουν φιλολογικές πηγές που να το υποστηρίζουν, ούτε η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως κάτι που να το υποστηρίζει. Μοναδική ένδειξη για ύπαρξη αρχαίας πόλης στην περιοχή ήταν η αρχαία ονομασία του ακρωτηρίου του Πωμού, που ο Κλαύδιος Πτολεμαίος ονομάζει Καλλίνουσα άκρα. Ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός ταυτίζει την Καλλίνουσαν με την επίσης αρχαία κυπριακή πόλη Αλεξάνδρειαν, που βρίσκεται σημειωμένη σε μεσαιωνικούς χάρτες ως Αλεξανδρέττα στην ίδια περιοχή.

Σήμερα οι κάτοικοι του χωριού (568 -απογραφή 2001), ασχολούνται κυρίως με την γεωργία και την αλιεία. Στην παραθαλάσσια περιοχή δίπλα στο άκρον Πωμού λειτουργεί αλιευτικό καταφύγιο το οποίο φιλοξενεί τις ψαρόβαρκες των κατοίκων της περιοχής.

Το φράγμα του Πωμού χωρητικότητας 859,000 κυβικών μέτρων και το Αρδευτικό Έργο Χρυσοχούς συνέτειναν τα μέγιστα στην γεωργική ανάπτυξη της περιοχής, όπου καλλιεργούνται εσπεριδοειδή, μπανάνες, αμυγδαλιές, αβοκάντο, καρυδιές, ελιές, λαχανικά και φιστίκια. Τα νότια του χωριού περιλαμβάνονται στο κρατικό δάσος της Πάφου.

Παρόλη την γεωγραφική απομόνωση στην οποία εξαναγκάστηκε η περιοχή μετά την Τουρκική εισβολή, το Κοινοτικό Συμβούλιο Πωμού κατάφερε να επιτύχει αναβάθμιση της κοινότητας προσφέροντας στους κατοίκους του μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Μερικά από τα έργα που έγινα είναι, η δημιουργία κοινοτικού ιατρικού κέντρου, η κατασκευή αλιευτικού καταφυγίου, η δημιουργία κοινοτικού νηπιαγωγείου, η διαπλάτυνση και ασφαλτόστρωση αρκετών δρόμων της κοινότητας και η κατασκευή ποδοσφαιρικού γηπέδου.

Πηγή

Φαράγγι του Αβακα

φαράγγι του Αβακα

Ένα αριστούργημα της φύσης, το φαράγγι του Αβακα, βρίσκεται στην απάτητη χερσόνησο του Ακάμα στη βορειοδυτική Πάφο. Ένας παράδεισος για πεζοπόρους, προσφέρει εκπληκτικές εικόνες και μια γενναιόδωρη εισαγωγή στην τοπική χλωρίδα και πανίδα, περιλαμβανομένου της Centaurea akamantis - ενός σπάνιου ενδημικού φυτού, ο κύριος πληθυσμός του οποίου βρίσκεται στο φαράγγι. Λαξευμένο από ασβεστόλιθο, έως 30 m ψηλό και δραματικά στενό σε ένα σημείο, το φαράγγι αποτελεί αρκετά δύσκολη διαδρομή καθώς το τραχύ μονοπάτι τυλίγεται κατά μήκος και πάνω από το ρυάκι που δημιούργησε αυτό το φυσικό θαύμα κατά τη διάρκεια χιλιάδων χρόνων. Μέρη της διαδρομής είναι ολισθηρά και περιλαμβάνουν αναρρίχηση μέσα από βράχους και πέτρες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, το φαράγγι του Αβακα χρειάστηκε 90 εκατομμύρια χρόνια για να πάρει τη σημερινή του μορφή. Eίναι τύπου Κάνυον, δηλαδή στενό και με μεγάλο ύψος. Πήρε αυτό το όνομα (τύπου Κάνυον) από το ομώνυμο φαράγγι στο Κολοράντο των Η.Π.Α. Το μήκος του φτάνει τα 3 Km.

Πλούσιο σε χλωρίδα, το φαράγγι έχει πεύκα, κυπαρίσσια, αόρατους, αγριοσυκιές, φτέρες και βελανιδιές μεταξύ άλλων δέντρων καθώς και μεγάλη ποικιλία αγριολούλουδων. Η πανίδα περιλαμβάνει αλεπούδες, λαγούς, γεράκια, κουρούνες, κουκουβάγιες, πεταλούδες και μεγάλο αριθμό ερπετών.

Πηγή

Ενετικό Γεφύρι Τζιελεφού

Το γεφύρι Τζιελεφού είναι το μεγαλύτερο μεσαιωνικό πέτρινο γεφύρι στην Κύπρο. Βρίσκεται στο Δάσος Πάφου σε υψόμετρο 440m. Το γεφύρι είναι χτισμένο πάνω από το ποταμό Διάριζο.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες εδώ: κλικ

Λουτρά Αφροδίτης

Λουτρά Αφροδίτης

Ένα μοναδικής ομορφιάς ειδυλλιακό τοπίο αναδύεται στην ανατολική πλαγιά του Ακάμα, στο σημείο που καταλήγει η στενή πεδιάδα της Χρυσοχούς και αρχίζουν οι απότομοι βράχοι της χερσονήσου. Μ’ άλλα λόγια τα Λουτρά προβάλλουν περί τα τέσσερα χιλιόμετρα βορειονατολικά του Νέου Χωριού. Στα Λουτρά της Αφροδίτης, όπως άλλωστε προδίδει και το όνομά τους, λουζόταν η «σημαντικότερη θεά των αρχαίων Κυπρίων», η θεά του Έρωτα, η Αφροδίτη.

Ένα πλακόστρωτο μονοπάτι οδηγεί σ’ έναν κατακόρυφο βράχο, από τις σχισμές του οποίου ρέει δροσερό και καθαρό νερό. Μέσω ενός αυλακιού το νερό της λίμνης χύνεται στην θάλασσα. Ο βράχος που καλύπτει τη λίμνη σχηματίζει μια σπηλιά καλυμμένη με πυκνή βλάστηση, γεγονός που καθιστά την πηγή και την λίμνη ως «μόνιμα σκιερές». Σαφέστερα, «φυτρώνουν ολόγυρα πλατάνια αγριοσυκιές, ελιές, χαρουπιές, σχίνοι θυμάρι». Κατά τους ανοιξιάτικους μήνες, το τοπίο καθίσταται ακόμη πιο μαγευτικό με τα μοναδικής ομορφιάς αγριολούλουδα, όπως τα κυκλάμινα, τους λαζάρους, τις ανεμώνες, τις ξισταριές και τους ασπαλάθους.

Είναι πράγματι ένα υπέροχο θέαμα, ένα μεγαλούργημα της φύσης ντυμένο με τα ομορφότερα χρώματά της. Αναβλύζοντας το καθάριο νερό δημιουργεί πλανεύτρες μελωδίες, όπως όταν πέφτει «η απαλή βροχή σε λίμνη». Δεν είναι τυχαίο πως οι αρχαίοι Έλληνες επέλεξαν το συγκεκριμένο τοπίο για Λουτρά της ομορφότερης θεάς.

Η «άγρια μεγαλοπρέπεια» του τοπίου προσελκύει τα κολακευτικά σχόλια μιας σειράς περιηγητών, ήδη από τον 4ο αιώνα. Ο Κλαυδιανός, ένας ποιητής της αρχαότητας, χαρακτηρίζει το τοπίο ως το «βασίλειο της Αφροδίτης». Ο ίδιος αναφέρει δυο πηγές, «εκ των οποίων η μια σμίγει το νερό της με μέλι και η άλλη με φαρμάκι». Και συνεχίζει, γράφοντας πως απ’ αυτές οπλίζει ο ΄Ερως τα βέλη του, γ’ αυτό άλλωστε οι βολές του είναι άλλοτε πικρές και άλλοτε γλυκειές. Ο Κλαυδιανός πλέκει το μύθο των στίχων του εμπνευσμένος από το πανέμορφο τοπίο, το οποίο σίγουρα έχει υποστεί αρκετές αλλαγές.

Ο Κλαυδιανός, προσθέτει πως ο Ήφαιστος, σύζυγος της θεάς, «με πολλή τέχνη περιέφραξε» το βασίλειο της. Η συγκεκριμένη περιγραφή παραπέμπει στην τοποθεσία των Λουτρών που χαρακτηρίζεται από μια «σχετική απομόνωση».

Για τα Λουτρά της Αφροδίτης γράφει και ο «πρώτος Αθηναίος», ο οποίος σώζει το μύθο πως στα νερά του «λουζόταν η Αφροδίτη μετά που πλάγιαζε με το σύζυγο της, τον Ήφαιστο». Αυτός μάλιστα σημειώνει πως σ’ αυτά ανθίζει ένα φυτό με την ονομασία «λυχνίδα».

Χωρίς αμφιβολία, τα Λουτρά της Αφροδίτης είναι ένα από τα σαγηνευτικότερα τοπία σ’ ολάκερο το νησί. Πλήθος επισκεπτών απολαμβάνουν καθημερινά το μοναδικό τοπίο και λούζονται στα δροσερά νερά της λατρευτής «Παφίας» θεάς. 

Πηγή

Πόλη Χρυσοχούς

Πολη Χρυσοχους

Η Πόλη Χρυσοχούς βρίσκεται βορειοδυτικά της περιοχής της Πάφου, σε απόσταση 30 λεπτών από την πόλη της Πάφου, 45 λεπτά από το αεροδρόμιο της Πάφου και λιγότερο από 2 ώρες μακριά από το αεροδρόμιο της Λάρνακας.

Η Πόλη Χρυσοχούς είναι ο ιδανικός χώρος διακοπών για τους λάτρεις του αυθεντικού που αναζητούν ξεκούραση και ηρεμία σε ένα ευχάριστο και φιλικό περιβάλλον, που συνδυάζει βουνό, θάλασσα και κάμπο με υπέροχο υγιεινό κλίμα, ήπιο χειμώνα, μια ιδιαίτερα ζεστή, καθαρή θάλασσα και αμμώδεις παραλίες.

Η Πόλη Χρυσοχούς θεωρείται ως ο κατεξοχήν προορισμός για τους λάτρεις της φύσης και όσους ενδιαφέρονται για δραστηριότητες στις διακοπές τους , όπως η πεζοπορία, ποδηλασία, ιππασία και γκολφ. Το Γήπεδο γκολφ στην Τσάδα είναι μόλις 25 λεπτά μακριά από την Πόλη Χρυσοχούς.

Η περιοχή της Πόλης Χρυσοχούς διαθέτει αρκετά τουριστικά καταλύματα για κάθε γούστο και κάθε απαίτηση: πολυτελή ξενοδοχεία, τα οποία ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς, ξενοδοχεία με προσωπικό και θεματικό χαρακτήρα για αυτούς που αναζητούν ειδικά ενδιαφέροντα κι ένα ιδιαίτερο χρώμα στις διακοπές τους , τουριστικά χωριά, για αυτούς που αναζητούν τη γραφικότητα, διαμερίσματα με όλες τις ανέσεις για τους πιο ανεξάρτητους, επαύλεις με ιδιωτικές πισίνες για τους πιο μοναχικούς , αλλά και απλές οικογενειακές ομάδες για αυτούς που θέλουν συντροφιά. Για τους λάτρεις ακόμη της φύσης και της κατασκήνωσης υπάρχει κατασκηνωτικός χώρος δίπλα από τη θάλασσα σε ένα δάσος από ευκαλύπτους.

Επίσης, η Πόλη Χρυσοχούς παρέχει στους επισκέπτες της όλες τις ανέσεις που απαιτούνται για ευχάριστη και άνετη διαμονή : Το γραφείο Πληροφοριών του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού, τράπεζες, νοσοκομεία, φαρμακεία, καταστήματα, εστιατόρια, ταβέρνες με παραδοσιακή κυπριακή κουζίνα, ψαροταβέρνες , μπαρ, καφετέριες .

Ακόμη, η περιοχή της Πόλης Χρυσοχούς έχει μια αξιόλογη ιστορία, που ανάγεται σε παρελθόν τριών χιλιάδων χρόνων. Αξιοσημείωτοι αρχαιολογικοί χώροι είναι το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πόλης, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να δει τα αρχαιολογικά ευρήματα από το αρχαίο Μάριον- Αρσινόη, καθώς επίσης και η εκκλησία του Αγίου Ανδρονίκου, με δείγματα τοιχογραφιών από το 16ο αιώνα. Η Πόλη έχει επίσης να αναδείξει πολύ καλά παραδείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Ο κεντρικός πυρήνας της Πόλης με τις αναπαλαιωμένες πετρόκτιστες οικοδομές έχει μετατραπεί σε γραφικό πεζόδρομο . η πλατεία- πεζόδρομος της Πόλης με τα καφέ, μπαράκια και εστιατόρια είναι τώρα τόπος συνάθροισης ολόχρονα από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Η Πόλη Χρυσοχούς διαθέτει το γραφικό ψαρολίμανο του Λατσιού, το οποίο αποτελεί πόλο έλξης για ντόπιους και ξένους επισκέπτες όλο το χρόνο και φημίζεται για τις ψαροταβέρνες του, τα εστιατόρια του και άλλους χώρους αναψυχής, διευκολύνσεις για θαλάσσια σπορ και μικρές κρουαζιέρες για τον Ακάμα, καθώς η Πόλη Χρυσοχούς βρίσκεται πολύ κοντά στην πανέμορφη χερσόνησο του Ακάμα, μια προστατευμένη περιοχή που προορίζεται να γίνει ένα Εθνικό Πάρκο. Πρόκειται για μια μοναδική περιοχή , τόσο από πλευράς γεωλογίας και φυσιογραφίας, όσο και από πλευράς πανίδας και χλωρίδας.

Πηγή

Πάφος: Μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς

κλικ στην εικόνα να μεγαλώσει

κλικ στην εικόνα να μεγαλώσει

κλικ στην εικόνα να μεγαλώσει

κλικ στην εικόνα να μεγαλώσει

Πηγή: Σημερινή

Η ιστορία της Πάφου

Λιμάνι Πάφου

Η Πάφος  είναι πόλη στο νοτιοδυτικό τμήμα της Κύπρου, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και ένα από τα πιο σημαντικά αρχαία βασίλεια της νήσου. Μεταξύ άλλων, ήταν διάσημο και ως κέντρο λατρείας της θεάς Αφροδίτης. Η πόλη χωρίζεται σε δύο επίπεδα: Στην Πάφο, γνωστή και ως Κτήμα που είναι το εμπορικό κέντρο της πόλης και την Κάτω Πάφο πού βρίσκεται χαμηλότερα και παραλιακά και είναι ο κατ' εξοχήν τουριστικός προορισμός του νησιού. Όλος ο αρχαιολογικός χώρος της Πάφου βρίσκεται υπό την προστασία της UNESCO από το 1980.

Ιστορία

Το όνομα της πόλης συνδέεται με τη θεά Αφροδίτη, δεδομένου ότι Πάφος ήταν το όνομα της μυθολογικής κόρης της Αφροδίτης και του Πυγμαλίωνα. Ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος αναφέρει τον Κινύρα ως ιδρυτή της Πάφου «Κινύρας εν Κύπρω παραγενόμενος συν λαώ έκτισε Πάφον»[1]. Ο δε Λουτάτιος, θεωρεί τον Πάφο, γιο του Κινύρα, ως θεμελιωτή της Πόλης, αν και κατά τον Ισίδωρο, την Πάφο έκτισε ο Πάφος, γιος του Τυφώνος. Επίσης ο Παυσανίας και ο Όμηρος αναφέρουν σαν ιδρυτή της Πάφου και της Παλαίπαφου τον Αγαπήνορα, Αρκάδα Βασιλιά της Τεγέας που μετά την επιστροφή του από τον Τρωικό πόλεμο ίδρυσε την Παλαίπαφο, τα σημερινά Κούκλια. Μεγάλο ενδιαφέρον δείχνει και ο οικισμός Μαα - Παλαιόκαστρο που φέρει πολλά κοινά με άλλα μυκηναϊκά κτίσματα - οχυρά. Τα κυπριακά βασίλεια είναι γνωστό ότι διαλύθηκαν κατά τα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα από τον Πτολεμαίο Α', έναν από τους διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Λίγο πιο πριν ο τελευταίος βασιλιάς της Πάφου, ο Νικοκλής, είχε μεταφέρει την έδρα του βασιλείου του δυτικότερα, σε πιο κατάλληλη τοποθεσία, που ονομάσθηκε Νέα Πάφος (η σημερινή Κάτω Πάφος). Η Νέα Πάφος έμελλε να γνωρίσει λαμπρές ημέρες δόξας κατά τα ελληνιστικά χρόνια, ως έδρα των κυβερνητών της Κύπρου, η οποία και είχε ενταχθεί στο βασίλειο των Πτολεμαίων, των Ελλήνων βασιλέων της Αιγύπτου.

Κατά τα ελληνιστικά χρόνια η Πάφος έγινε πρωτεύουσα της Κύπρου. Όταν η Κύπρος κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, το 58 π.Χ., παρέμεινε πρωτεύουσα της Κύπρου και έδρα των Ρωμαίων κυβερνητών του νησιού. Ήταν τότε με ναούς, επαύλεις, ανάκτορα, θέατρο, ωδείο και πολλά άλλα εντυπωσιακά οικοδομήματα, καθώς και τειχισμένη με ισχυρά τείχη. Τα εξαίρετα και άφθονα ψηφιδωτά δάπεδα της Πάφου, που συνεχώς αποκαλύπτονται από την αρχαιολογική σκαπάνη, μαρτυρούν την ακμή της πόλης, η οποία όμως υπέφερε κατά καιρούς και από ισχυρούς σεισμούς.

Το 45 μ.Χ. έφθασαν στην Πάφο οι απόστολοι Βαρνάβας, Παύλος και Μάρκος, κατά τη διάρκεια της πρώτης αποστολικής περιοδείας στην Κύπρο. Παρά το ότι η παράδοση λέγει ότι στην Πάφο ο απόστολος Παύλος εισέπραξε "σαράντα παρά μίαν" (δηλαδή 39) μαστιγώσεις, ωστόσο μαρτυρείται, αντίθετα, ότι εκεί είχε κηρύξει το Χριστιανισμό και ενώπιον αυτού τούτου του Ρωμαίου κυβερνήτη, του Σεργίου Παύλου, ο οποίος και αποδέχθηκε τη νέα θρησκεία. Έτσι, η Κύπρος έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που κυβερνήθηκε από έναν Χριστιανό.

Κατά τα βυζαντινά χρόνια η Πάφος έχασε τα πρωτεία, επειδή πρωτεύουσα έγινε η Σαλαμίς. Οι σεισμοί αλλά και οι επανειλημμένες αραβικές επιδρομές, μεταξύ του 7ου και του 10ου μ.Χ. αιώνα, οδήγησαν την πόλη στην παρακμή. Από τα μεσαιωνικά χρόνια η πόλη άρχισε να γίνεται γνωστή και με την ονομασία Κτήμα, επειδή αποτέλεσε κτήμα βασιλικό (φέουδο). Ήταν τότε το δυτικό λιμάνι της Κύπρου, καθώς και επισκοπική έδρα. Η πόλη γνώρισε τη μεγαλύτερή της παρακμή κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (1570-1878). Κατά την Αγγλοκρατία είχαν κατασκευαστεί αρκετά έργα, αλλά η πόλη μπορεί να θεωρηθεί πως γνωρίζει ακμή μετά το 1974, όπου αρκετοί πρόσφυγες είχαν μετακινηθεί εδώ λόγω της Τούρκικής εισβολής. Σήμερα είναι μια πόλη γραφική και συνάμα σύγχρονη, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απ' τις υπόλοιπες πόλεις του νησιού.

Πολιτισμός

Η πολύ μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά που άφησαν στην πόλη και την περιοχή της Πάφου τα 4000 σχεδόν χρόνια ύπαρξής της, κατέστησαν την Πάφο ουσιαστικά ένα μεγάλο, ανοικτό μουσείο. Για αυτό τον λόγο η UNESCO πρόσθεσε απλά ολόκληρη την πόλη στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της. Πραγματικός θησαυρός θεωρούνται τα ψηφιδωτά που ανευρέθησαν μετά από ανασκαφές στην Κάτω Πάφο, στην Οικία του Διονύσου, την Οικία του Αιώνος και την Οικία του Θησέως, και τα οποία διατηρήθηκαν σε πάρα πολύ καλή κατάσταση κάτω από την γη για 16 αιώνες μέχρι την τυχαία ανακάλυψή τους στα τελευταία χρόνια και αποκάλυψή τους μετά από πολλών χρόνων ανασκαφές.

Στην ίδια περιοχή βρίσκονται και οι Τάφοι των Βασιλέων, που πιστεύεται ότι αποτελούν νεκροταφείο πλούσιων κατά την Ρωμαϊκή εποχή. Οι τάφοι χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα. Επίσης η στήλη του Αποστόλου Παύλου, οπού ο Απόστολος βασανίστηκε και μαστιγώθηκε με «σαράντα παρά μία» ως τιμωρία για την εισαγωγή «καινών δαιμονίων» στον τόπο κατά την Ιεραποστολική του δράση. Στην ίδια περιοχή βρίσκονται, κάτω από την επιφάνεια της γης οι κατακόμβες της Αγίας Σολομωνής και του Αγ. Λαμπριανού όπου γίνονταν οι πρώτες θρησκευτικές τελετές από τους Χριστιανούς όταν διώκονταν. Στην πρώτη μάλιστα, αυτή της Αγίας Σολομωνής σώζονται και τοιχογραφίες.

Επίσης στην ευρύτερη περιοχή των ψηφιδωτών βρίσκονται και τρία αρχαία θέατρα από τα οποία διατηρούνται μόνο τα δύο, το γνωστότερο από τα οποία είναι το «Αρχαίο Ωδείο» της Πάφου. Πρόκειται για ρωμαϊκό ωδείο το οποίο χρησιμοποιείται και σήμερα για παραστάσεις. Σώζονται επίσης κοντά στο Αρχαίο Ωδείο μέρος των τειχών της Πάφου, χαλάσματα της Ρωμαϊκής Αγοράς όπως και του Ασκληπιείου.

Πιο σύγχρονα μνημεία όπως το κάστρο «Σαράντα Κολώνες» απόμεινάρι της εποχής των Λουζινιανών, όπως και το σήμα κατατεθέν της Πάφου, το περίφημο κάστρο που βρίσκεται στο λιμανάκι της Πάφου και είχε κτιστεί για προστασία του λιμανιού από επιδρομείς αρχικά από τους Βυζαντινούς, και έπειτα από τους Λουζινιανούς τον 13ο αιώνα.

Όλα τα πιο πάνω εντάχθηκαν σε ένα αρχαιολογικό πάρκο, που καλύπτει την περιοχή από το λιμάνι της πόλης μέχρι και τους τάφους των Βασιλέων, προσβάσιμο μόνο από πεζούς, ενώ ακόμα και σήμερα πολλές αποστολές από διάφορα πανεπιστήμια του εξωτερικού καταφθάνουν στην περιοχή για ανασκαφές αφού ένα πολύ μικρό ποσοστό της έχει ανασκαφεί πλήρως.

Πηγή